Places to eat in Grunn

A few days ago we prefered a more quiet celebration of St. Patricks day. De Vestibule is a great place for both animals and their friends. Their organic menu with reasonable prices makes you want to come back again and again and again and.... The dog, this time Dauphintje, got her fair share, even before we had the chance to make an order. The cook came along with a delicious plat-du-jour for dogs, complete with tomato and parsley on the side. After that we were able to make our order.

The cook at the Vestibule

Dauphine working on her dish.

Then there is another place that we really really will miss, and that is De Kleine Moghul in Nieuwe Boteringestraat. Great food, according to our India-travellers the best kitchen ever, except of course if you live in London and can choose between all the curries that you would ever want. At the Moghul you can get great Indian food for reasonable prices, which is something that I still have to experience in Norway... We anyway bring about a kilo of curry with us to make our own Moghul-dish.

The girls behind the take-away desk at the Kleine Moghul

And the herring will be truly missed. They don't know how to prepare this in Norway except if you live at the harbour in Egersund and can get some of the herring being shipped to the Netherlands. I have been told that there are special herring-preparers from NL in Norway to make sure the herring will be allright for the Dutch consumption. Still, the 'haringkar' as you see it under here is uniquely Dutch, and I will never find something this 'fishy' ever in my own country.

The haringkar at the Gerrit Krol Bridge in Groningen

What we will miss (8)

If you look closely, you can see 'Druivengelei met goudreinet' on the sticker of the pot of jam. Goudreinet is the apple 'Belle de Boskoop', originating from a chance seedling in 1856. Allegedly it contains more than twice the vitamin C than Golden Delicious. If you drive from Groningen to Lauwersoog, you pass Abelstok, a 'sluis' between Mensingeweer and Wehe-den-Horn. See further down the page for more info in Dutch. Park the car on the side road, not the main road!!, and walk under the bridge and you will get to an enormous old apple and pear orchard. Bring big plastic bags, and fill them up with all the Goudreinet you could ever want. These apples are the 'Grey delicious', lovely in apple pie, sauce, gelly, jam or whatever you may think of. Pure, grown-up apple taste. I filled me bags, and went home to proceed with a messy but tasty business. The grapes of the neighbours were ripe, and I went on with my 'grape jelly with goudreinet apple bits'-project. The result you see on the photo. Will ask the neighbours if I may put a photo of them up here as well.

So, here they are!!!

Abelstok

Waar nu de brug Abelstokstertil ligt, schijnt eens een doorwaadbare plek in de vroegere Hunze te hebben gelegen. De abt van het klooster in wat nu Kloosterburen heet en die nog wel eens op reis ging, zou het spoor door het water met stokken hebben aangegeven. De naam Abtstok of Abelstok was geboren.(bron: het Groninger Landschap)

Wikipedia

Wikipedia geeft de volgende verklaring:  Vermoedelijk is Abelstok genoemd naar een paal (stok) die daar in of bij het water was geplaatst namens de abt van het klooster van het Oldenklooster en Nijenklooster (ten noorden van Wehe-den Hoorn). Abelstok zou dus zijn: abtenstok. De paal zou kunnen zijn bedoeld om een doorwaadbare plek aan te gegeven of het zou een grenspaal kunnen zijn geweest. De aanduiding stok zou ook kunnen verwijzen naar een smalle loopbrug met één leuning.
De naam is al lang in gebruik en dus zeker – zoals wel wordt gedacht – geen verwijzing naar de nabij gelegen boomgaard, waar bij de ingang de naam Abelstok is aangebracht.
Zie ook Wikepedia
Een sagewil ons doen geloven dat een zekere Abel de naamgever was. Hij had gewed dat hij met een polsstok over het water kon springen. Dat lukte hem inderdaad, maar hij sprong zo ver dat niemand hem nog kon zien, waarop iedereen "Wee, wee" riep. Zo kwam Wehe aan zijn naam. Om aan te geven dat hij goed was overgekomen blies de bakker op zijn hoorn. Zo kreeg Den Hoorn zijn naam. Toen was men gerust gesteld en zei: "d' Mens is er weer" en dat werd: Mensingeweer.

What we will miss (7)

Today was my last climbing session in Bjoeks, the fabulous climbing hall just five minutes bikeride from our home. Had to say goodbye to my climbing mate since 2005. Hoping to see him later when coming for trips to Groningen, or when he and Jo are coming for a visit!!